Αποστολέας Θέμα: Βουδισμός  (Αναγνώστηκε 39497 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Βουδισμός
« στις: Μάιος 24, 2008, 00:32:25 πμ »
Με τον όρο Βουδισμός εννοείται μία από τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου με κεντρικό πρόσωπο του μυθολογικού υλικού της τη ζωή και τη διδασκαλία του Σιντάτ(χ)α Γκοτάμα (Σιντάρτα Γκαουτάμα σανσκριτικά) Μπούντχα ή Βούδα, του Πεφωτισμένου όπως αποκαλείται ενίοτε.
Σιντάρτα Γκοτάμα Βούδας
Σιντάτα Γκοτάμα, ο Βούδας
Σιντάτα Γκοτάμα, ο Βούδας

Ο Βούδας γεννήθηκε ως Σιντάρτα Γκοτάμα, πρίγκηπας της φυλής Σάκυα του Νεπάλ (Σακυαμούνι) περίπου το 566 Π.Κ.Ε. Στη ηλικία των 29 εγκατέλειψε τις ανέσεις του βασιλικού οίκου, για να αναζητήσει το νόημα της οδύνης που αντίκριζε γύρω του. Μετά από 6 χρόνια σκληρής εκπαίδευσης και πειθαρχίας εγκατέλειψε την οδό του ασκητισμού και κάθισε κάτω από τον δέντρο Μπόντχι, σε γαλήνιο διαλογισμό.


Την πανσέληνο του Μαΐου, με την ανατολή του πρωινού άστρου, ο Σιντάρτα Γκοτάμα έγινε Βούδας (Μπούντχα) ο Πεφωτισμένος. Κατόπιν περιπλανήθηκε στις πεδιάδες της βορειοανατολικής Ασίας επί 45 περίπου χρόνια, διδάσκοντας την ατραπό του Ντάρμα. Γύρω του αναπτύχθηκε μια κοινότητα ή Σάγκχα μοναχών -ανεξαρτήτως φύλου από κάθε κάστα και κάθε φυλή- αφοσιωμένων στην άσκηση της ατραπού του Βούδα. Το ιστορικό πρόσωπο που έλαβε τον τίτλο Βούδας πέθανε σύμφωνα με τις εκτιμήσεις σύγχρονων ιστορικών το 486 Π.Κ.Ε., στην ηλικία των 80 ετών περίπου.
Η ιστορία του Βουδισμού

Σύντομα μετά από το θάνατο του Βούδα ή παρινιρβάνα, πεντακόσιοι μοναχοί συναντήθηκαν στο πρώτο συμβούλιο της Ρατζάγκρ(χ)α, υπό την ηγεσία του Κασυάπα, (Kashyapa). Ο Ουπάλι (Upali) απήγγειλε τον μοναστικό κώδικα (Βινάγια) όπως τον θυμόταν. Ο Ανάντα (Ananda), εξάδελφος, φίλος και αγαπημένος μαθητής του Σιντάτα -άτομο με καταπληκτική μνήμη- απήγγειλε τα μαθήματα του Βούδα (Σούτρα). Οι μοναχοί συζήτησαν τις λεπτομέρειες και ψήφισαν για την τελική μορφή του κειμένου. Κατόπιν δεσμεύτηκαν να απομνημονεύσουν το κείμενο και να το μεταφέρουν σε άλλους μοναχούς, καθώς επίσης και να το μεταφράσουν σε πολυάριθμες γλώσσες και διαλέκτους των ινδικών πεδιάδων. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Βουδισμός παρέμεινε προφορική παράδοση σχεδόν για 200 χρόνια.

Στους επόμενους αιώνες, η αρχική ενότητα του Βουδισμού άρχισε να κομματιάζεται. Η σημαντικότερη διάσπαση εμφανίστηκε μετά από το δεύτερο συμβούλιο, που έγινε στο Βαϊσχάλι (Vaishali) 100 χρόνια μετά από το πρώτο. Μετά από αρκετές συζητήσεις μεταξύ μιας ανανεωτικής ομάδας και των παραδοσιακών μοναχών του Βουδισμού οι ανανεωτές έφυγαν διαμορφώνοντας την Μαχασάνγκ(χ)α. Στο πέρασμα του χρόνου από αυτή την ανανεωτική ομάδα διαμορφώθηκε η παράδοση Μαχαγιάνα της βόρειας Ασίας.

Οι παραδοσιακοί Βουδιστές, που αναφέρονται πλέον ως Στ(χ)αβιραβάντα (Sthaviravada) ή «ατραπός των πρεσβύτερων» (Τ(χ)εραβάντα στη διάλεκτο Πάλι), ανέπτυξαν ένα σύνθετο σύνολο φιλοσοφικών ιδεών πέρα από εκείνες που διευκρίνισε ο ίδιος ο Βούδας. Αυτές οι ιδέες συλλέχθηκαν και καταγράφηκαν με τον γενικό τίτλο Αμπιντάρμα (Abhidharma) ή «ανώτερες διδασκαλίες». Ωστόσο και εδώ προέκυψαν αλλεπάλληλες διαφωνίες, με αποτέλεσμα τη διάσπαση της αρχικής παραδοσιακής ομάδας σε 18 διαφορετικές σχολές που ανέπτυξαν η καθεμία τη δική της ανεξάρτητη ερμηνεία επί διαφόρων θεμάτων. Αυτές οι σχολές με τη σειρά τους εξαπλώθηκαν σε όλη την Ινδία και τη νότιο Ασία. Σήμερα, μόνο η σχολή της Σρι Λάνκα Τεραβάντα επιβιώνει.
[img]http://i248.photobucket.com/albums/gg181/kykladesgr/800px-Flag_of_Buddhismsvg.png[/img
« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:56:30 μμ από thailandgr »



ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #1 στις: Μάιος 24, 2008, 00:35:34 πμ »
τά τον θάνατο του Σιντάρτα Γκωτάμα ή Βούδα (από την αποκαλούμενη διδασκαλία του) που κατά τον μύθο επήλθε μέσω της φώτισης του, αναπτύχθηκε στην Ινδία ένα φιλοσοφικό και θρησκευτικό σύστημα που αργότερα διαδόθηκε σε όλη την κεντρική, νότια και νότια-ανατολική Ασία.
Η πολιτιστική του παράδοση στις περιοχές αυτές δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς και αυτό γιατί προσαρμόστηκε, πιθανόν λόγω της φύσης του, στις ντόπιες θρησκείες και παραδόσεις.
Στην Κίνα και την Κορέα αναμείχτηκε με τον Κομφουκιανισμό και τον Ταοϊσμό, ενώ στην αργότερα στην Ιαπωνία με την ανιμιστική θρησκεία του Σιντοϊσμού.

Κατά την παράδοση ο γνωστός Βούδας είναι η φυσική ενσάρκωση μίας φωτισμένης οντότητας όπου μετά την πρώτη αφύπνιση για αναζήτηση και κατόπιν από πολύχρονες και επίπονες εμπειρίες και σε οριακές καταστάσεις κατόρθωσε να φτάσει στην αλήθεια. Έτσι έφτασε στην διατύπωση του Ενδιάμεσου Δρόμου, δηλαδή την αποφυγή ανάλωσης του εαυτού μας ή της συνείδησης μας τόσο στις ακραίες απολαύσεις ή βύθισμα στον υλικό κόσμο, όσο και στις ακρότητες μιας ασκητικής ζωής. Επίσης, η διδασκαλία του περιλαμβάνει τις Τέσσερις Ευγενείς Αλήθειες, δηλαδή:
1) Η δυστυχία και ο πόνος βρίσκεται παντού.
2) Η δυστυχία και ο πόνος έχουν μια  συγκεκριμένη αιτία -την εγωιστική επιθυμία.
3) Η εξάλειψη της δυστυχίας και του πόνου.
4) Η διατύπωση του δόγματος της Ευγενούς Οκταπλούς Ατραπού που οδηγεί στην εξάλειψη της δυστυχίας και του πόνου και είναι:
1. Ορθές Αντιλήψεις ή Ορθή Όραση - Η ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τις τέσσερις ευγενείς αλήθειες επάνω στην ύπαρξη καθώς και τις επιπτώσεις που έχουν επάνω στην εξέλιξη του κάθε ατόμου που ακολουθεί την συγκεκριμένη μέθοδο. Η κατανόηση αυτή θα μας οδηγήσει να “δούμε” την αληθινή φύση των πραγμάτων.
Σύμφωνα με τον Βουδισμό υπάρχουν δυο ειδών αντίληψης. Η μια είναι η απλή και αυτό που συνήθως εννοούμε γνώση, μνήμη, σύγκριση δεδομένων κ.λ.π. Η άλλη ονομάζεται “διείσδυση” και προσπαθεί να φτάσει στη αληθινή φύση ενός αντικειμένου.

2. Ορθές Αποφάσεις ή Ορθή Πρόθεση - Η ικανότητα να μπορούμε να αντιστεκόμαστε στην δίνη του υλικού κόσμου ή αλλιώς -συμβολικά όπως λέγεται- στην “ροή του ποταμού” και να τολμάμε να ακολουθήσουμε ένα μονοπάτι προς ανώτερα επίπεδα η αλλιώς να μπορούμε να γινόμαστε “κάθετοι”. Αυτή η εξύψωση η “καθετοποίηση” από τον υλικό κόσμο (Σαμσάρα) πρέπει να περικλείει ανώτερες σκέψεις ανιδιοτέλειας, αυταπάρνησης και αγάπης προς όλες τις οντότητες και υπάρξεις.

3. Ορθές Ομιλίες - Ειλικρίνεια, ανοιχτός λόγος, αποχή από άσχημες λέξεις, κουτσομπολιό και άσκοπη φλυαρία, αποχή από σκληρή και αυθάδη γλώσσα καθώς και επίσης από συκοφαντία ή κακολογία που μπορεί να προκαλέσουν διαμάχες ανάμεσα σε άτομα η ομάδες ατόμων. Μερικές φορές είναι προτιμότερο να τηρείται μια “Ευγενική Σιωπή”

4. Ορθή Συμπεριφορά ή Ορθή Δράση - Να αποφεύγουμε να καταστρέφουμε τις εκφράσεις της ζωής, ή γενικότερα να αποφεύγουμε να αφαιρέσουμε οποιαδήποτε μορφή ζωής. Να μην κλέβουμε, να μην έχουμε ανήθικες επαφές ή έκφυλες σχέσεις και γενικά να βοηθάμε τους άλλους ώστε να μπορέσουν να ακολουθήσουν έναν έντιμο βίο ζωής.

5. Ορθά Μέσα Ζωής ή Ορθοί Πόροι Ζωής - Να αποφεύγουμε την υπερβολική άνεση και πολυτέλεια καθώς και να ζούμε από ένα επάγγελμα που βλάπτει ή είναι επιζήμιο για τους άλλους.

6. Ορθή Προσπάθεια - Αφορά την ενεργητική θέληση και χωρίζεται σε τέσσερις δίκαιες προσπάθειες:
Α) Να προλαμβάνουμε το κακό και να προωθούμε το καλό εμποδίζοντας να εμφανιστούν ζημιογόνες νοητικές καταστάσεις.
Β) Να μαχόμαστε το κακό όταν αυτό εμφανιστεί, ειδικά όταν αυτό έχει γίνει μέσα μας.
Γ) Να ενθαρρύνουμε το καλό πριν ακόμα αυτό εμφανιστεί ώστε τελικά να αναπτυχθούν οι καλές νοητικές καταστάσεις.
Δ) Να προστατεύουμε και να υποστηρίζουμε το καλό όταν εμφανιστεί ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί και να τελειοποιηθεί.

7. Ορθή Σκέψη ή Ορθή Προσοχή - Θεωρείται πολύ σημαντική ιδιότητα αφού μπορεί να οδηγήσει στην ολοκληρωτική κάθαρση του ατόμου και περιλαμβάνει τέσσερα μέρη που πρέπει να είμαστε αρκετά γνώστες:
Α) Τις δραστηριότητες του σώματος.
Β) Τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.
Γ) Τις δραστηριότητες του νου.
Δ) Τις ιδέες, τις σκέψεις και τις αντιλήψεις.

8. Ορθή Συγκέντρωση - Η σωστή πειθαρχία, εκπαίδευση και ανάπτυξη του νου όπου βαθμιαία μέσα από κάποια στάδια το άτομο θα φτάσει στην έκσταση (Samadhi), στην επίγνωση των πραγμάτων και στην αγνή αταραξία. Ονομάζεται Sammasati από τις λέξεις Samma που σημαίνει 'ορθός' και την λέξη Sati που σημαίνει 'μνήμη'.

Όλες αυτές οι υποδιαιρέσεις συνδέονται στενά μεταξύ του και η ανάπτυξη τους δεν ακολουθεί καμιά αριθμητική σειρά, αλλά καλλιεργούνται και αναπτύσσονται ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε ατόμου.

Η Οκταπλή Ατραπός θα μπορούσε να χωρισθεί και σε τρία μέρη :

1. Ηθική Διαγωγή (Σίλα-αποφυγή φόνου, κλοπής, σεξουαλικών καταχρήσεων κ.α.) που περιλαμβάνει Ορθές Ομιλίες, Ορθή Συμπεριφορά ή Ορθή Δράση και Ορθά Μέσα Ζωής ή Ορθοί Πόροι Ζωής.

2. Διαλογισμό (Σαμάντι-πνευματική γαλήνη και ενόραση) που περιλαμβάνει Ορθή Προσπάθεια, Ορθή Σκέψη ή Ορθή  Προσοχή και Ορθή Συγκέντρωση.

3. Σοφία (Πράτζνα-τελικό στάδιο, παύση της αγνοίας και οριστική απελευθέρωση) που περιλαμβάνει, Ορθές Αντιλήψεις η Ορθή Όραση και Ορθές Αποφάσεις η Ορθή Πρόθεση.

Κύριος γνώμονας της Βουδιστικής διδασκαλίας είναι η οριστική απελευθέρωση του ανθρώπου από τον πόνο, την δυστυχία και τον λεγόμενο “Τροχό των Επαναγεννήσεων”, μέσα από μια σταδιακή άνοδο της συνειδητότητάς του από τις συνεχείς και διάφορες μετενσαρκώσεις. Γι’ αυτό βασική έννοια στην Βουδιστική παράδοση είναι αυτή του Αρχάτ που σημαίνει «μυημένος», «άξιος» κλπ, αυτός που βρίσκεται στην τελευταία ενσάρκωση του και έχει συνειδητά αφιερωθεί στο Ντάρμα (ή Δάρμα) που μεταφράζεται ως «διδασκαλεία», «αλήθεια», «λόγος του Θεού», «θεϊκή ατραπός» κλπ (σημειώστε την ομοιότητα της σανσκριτικής λέξης «Δάρμα» με την ελληνική  λέξη «Δρόμος»).
Επίσης, υπάρχει μια ιεραρχία φωτισμένων όντων με τα πιο ανώτερα αυτά που έχουν επιτύχει την υπέρτατη φώτιση (Σάρμα Σαμπόντι) και στην κατώτατη βρίσκονται οι Μποντισάτβα αυτά τα οποία θα γίνουν Βούδες μετά από μερικές επαναγγενήσεις αλλά παραμένουν μέσα στον κύκλο των επαναγεννήσεων με σκοπό να βοηθήσουν και την υπόλοιπη ανθρωπότητα να φωτισθεί. Αργότερα (στην Μαχαγιανική σχολή), η έννοια του Μποντισάτβα ξεφεύγει από την στενή θέση της ιεραρχίας και εκφράζει μια οντότητα με ύψιστο αλτρουισμό, αυταπάρνηση και αυτοθυσία.


Πέντε αγάλματα που αναπαριστάνουν Μποντισάτβα.
Ο δεύτερος από αριστερά (χρυσαφί) είναι από το Νεπάλ.

Γι’ αυτό υπάρχουν διάφορες παραδόσεις όσον αφορά το τι απέγινε μετά τον θάνατο του. Άλλες λένε ότι αρνήθηκε την Νιρβάνα παραμένοντας στην θέση του Μποντισάτβα μέχρι και η τελευταία ανθρώπινη ψυχή να μπει στην Νιρβάνα (ο μύθος λέει ότι σείστηκε η πλάση όταν έγινε αυτό) κι άλλες ότι έφτασε στην Παρανιρβάνα (ή Παρίνιρβανα) και την οριστική έξοδο από το κύκλο των επαναγεννήσεων.
Δεν υπάρχουν γραπτά κείμενα και η προφορική παράδοση παραμένει κύριο χαρακτηριστικό για τουλάχιστον τέσσερις αιώνες, γι’ αυτό -όπως λένε- αμέσως μετά τον θάνατο του Βούδα συντελείται το Πρώτο Βουδιστικό Συμβούλιο από την πρώτη Βουδιστική κοινότητα (Σάνγκα) και τους άμεσους μαθητές του. Σε αυτό, ο μεγαλύτερος μαθητής του, ο Ουπάλι, επαναλαμβάνει προφορικά τους κανόνες πειθαρχίας (Βινάγια Πιτάκα), ο εξάδελφος του, ο Ανάντα, την διδασκαλία του (Σούτρα Πιτάκα) και ο προεδρεύων, ο Κασσάπα, επανέλαβε σχόλια πάνω στην μεταφυσική και ψυχολογία (Αμπιντάρμα Πιτάκα).
Αυτές είναι οι λεγόμενες Τρεις Πιτάκα ή Τριπιτάκα όπου μεταφέρθηκαν αμέσως προφορικά σε όλη την Βουδιστική επικράτεια και αποτέλεσαν το Δόγμα των Πρεσβύτερων ή Θεραβάντα ενώ αργότερα η μετάφραση τους στην αρχαία Ινδική γλώσσα Πάλι έδωσε τον ονομαστό Κανών Πάλι ή Κανόνα Πάλι.
Αναφέρουμε ενδεικτικά αποσπάσματα από ένα από τα κυριότερα βιβλία το Νταμμαπάντα που ανήκει στις Σούτρα Πιτάκα:

«..η τωρινή μας κατάσταση είναι αποτέλεσμα τω χθεσινών μας σκέψεων και οι σημερινές σκέψεις πλάθουν την αυριανή μας ζωή: η ζωή μας είναι δημιούργημα της σκέψης μας…»

«..η προσοχή είναι ο δρόμος της αθανασίας: η απροσεξία ο δρόμος του θανάτου. Οι προσεκτικοί δεν πεθαίνουν ποτέ: οι απρόσεκτοι είναι ήδη σαν νεκροί…»

«..ένας εχθρός μπορεί να βλάψει έναν εχθρό και ένας άνθρωπος μπορεί να βλάψει αυτόν που μισεί, μα το ίδιο του το πνεύμα, αν το κατευθύνει άσχημα, μπορεί να του κάνει πολύ μεγαλύτερο κακό..»

«..όπως η μέλισσα παίρνει το μέλι από το λουλούδι και πετάει μακριά χωρίς να πειράξει την ομορφιά και το άρωμα του, έτσι περιπλανιέται ο σοφός σε αυτή την ζωή..»

«..αν ένας νικούσε στην μάχη χίλιους και άλλους χίλιους ακόμη και ένας νικούσε τον εαυτό του η δική του νίκη θα ήταν η μεγαλύτερη νίκη, γιατί η μεγαλύτερη νίκη είναι η νίκη πάνω στον ίδιο σου τον εαυτό και ούτε  οι θεοί ψηλά στον ουρανό, ούτε οι δαίμονες κάτω στην γη μπορούν να μετατρέψουν σε ήττα μια τέτοια νίκη..»

«..όλα τα πλάσματα τρέμουν μπροστά στον κίνδυνο, όλα φοβούνται το θάνατο. Όταν ένας άνθρωπος το σκεφτεί αυτό, δεν σκοτώνει ούτε προκαλεί το θάνατο…»

«..δεν υπάρχει (παρόμοια) φωτιά σαν τον πόθο της σάρκας και αλυσίδες σαν του μίσους. Δεν υπάρχει δίχτυ σαν την αυταπάτη και ορμητικός χείμαρρος σαν την επιθυμία…»


Φύλλο από Βουδιστική Σούτρα

Κατά το Δεύτερο Βουδιστικό Συμβούλιο, που  γίνεται το 383 π.Χ., παρουσιάζεται μια σοβαρή αντίθεση ανάμεσα στους παραδοσιακούς οπαδούς της Θεραβάντα και τους οπαδούς της Μεγάλης Σάνγκας (κοινότητα) τους Μαχασανγκίκας. Οι Μαχασανγκίκας, επικαλούμενοι μια μυστική διδασκαλία του Βούδα, αρνήθηκαν την πρωταρχική θέση -που ήταν ότι η επίτευξη της φώτισης προέρχεται από μια σειρά τήρησης αυστηρών κανόνων- και υποστήριξαν πως η Βουδική φύση υπάρχει στον κάθε άνθρωπο και περιμένει απλά την κατάλληλη στιγμή για αν εκδηλωθεί. Σύμφωνα με αυτό, σκοπός των φωτισμένων όντων δεν ήταν η επίτευξη της Νιρβάνας (σύμφωνα με την ιδέα του Αρχάτ) αλλά ακριβώς το αντίθετο: η καθυστέρηση της με σκοπό και η υπόλοιπη ανθρωπότητα που βρίσκεται στο σκοτάδι να μπορέσει να φωτιστεί. (σύμφωνα με την ιδέα του Μποντισάτβα). Η αντίθεση αυτή θα μεγαλώσει σταδιακά μέχρι το Τέταρτο Βουδιστικό Συμβούλιο (τέλη 1 αι. μ.Χ.) όπου θα επέλθει και το μεγάλο “σχίσμα” ανάμεσα στην Μαχαγιάνα (Μεγάλο Όχημα) και τη Θεραβάντα ή Χινιγιάνα (Μικρό Όχημα).
Ήδη από το Δεύτερο Βουδιστικό συμβούλιο και μετά δημιουργούνται διάφορες σχολές από την προσπάθεια για προσεγγίσεις διαφορετικών ερμηνειών των διδασκαλιών του Βούδα. Αν και η παράδοση αναφέρει ως γνωστές δεκαοχτώ τέτοιες σχολές (Βατσιπουτρίγια, Σαρματίγια, σχολή Υπέρτατου Ντάρμα κα.) πιθανότατα να υπήρξαν περισσότερες. Από όλες τις σχολές η μόνη που επιβίωσε είναι η Θεραβάντα ή Χιναγιάνα η οποία ιδρύθηκε το 204 π.χ. από ιεραπόστολους που είχε στείλει ο βασιλιάς Ασόκα. Αυτή συγκροτήθηκε γύρω από τον Κανόνα Πάλι που ήταν μια μετάφραση του αρχικού βουδιστικού δόγματος (Τριπιτάκα) στην αρχαία Ινδική γλώσσα Πάλι και εξαπλώθηκε κυρίως στην νότια και νοτιοανατολική Ασία. Η παράδοση της Μαχαγιάνα συνδέεται στενά με την αρχικοί σχολή της Μαχασάγκα (3ος αι. π.Χ.) καθώς και στην ανάπτυξη και σύνθεση των ιδεών που έγιναν ανάμεσα στον 1ο π.Χ. και τον 3ο  μ.Χ. αι. Τα ζητήματα που απασχολούσαν το κίνημα αυτό ήταν ο προσδιορισμός της μεταφυσικής ταυτότητας του Βούδα, η πρακτική του Βουδισμού και η ανάπτυξη της ιδέας του μη-εαυτού. Έργο λόγιων Βουδιστών αυτής της σχολής θεωρούνται τα ιερά κείμενα Σούτρας, που θεωρούνταν ότι είναι του Βούδα και γράφτηκαν τέσσερις αιώνες μετά τον θάνατο του. Μερικά απ’ αυτά είναι τα: η Σούτρα της Αγνής Χώρας, της Τελειότητας, του Λωτού κ.α.

Κύριο χαρακτηριστικό της Σχολής Μαχαγιάνα είναι η ιδέα του Μποντισάτβα, που απαρνείται την Νιρβάνα μέχρι και το τελευταίο ον να βρει την φώτιση, ενώ στην Σχολή Χιναγιάνα η Θεραβάντα ανήκει απλά σε μια κατώτερη θέση στην ιεραρχία των Φωτισμένων Όντων. Αυτό σταδιακά οδήγησε σε μια ανάπτυξη ιδιαίτερη λατρείας αυτού της ιδεώδους οντότητας με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μπορεί να επικαλεστεί την βοήθεια αυτών των φωτισμένων όντων καθώς βέβαια και των υπόλοιπων Βουδικών οντοτήτων της παραδοσιακής λατρείας.
Κυριότεροι Μποντισάτβα είναι ο Αβαλοκιτσεσβάρα της Ευσπλαχνίας, Μαντζούσρι κ.α. ενώ από του Βούδες οι πιο δημοφιλείς είναι ο Αμιτάγιους, Βαιροτσάνα, Αμιτάμπα κ.α.
Επίσης σε ιδιαίτερη θέση στο Βουδιστικό πάνθεο, βρίσκονται οι Βούδες των τεσσάρων κατευθύνσεων του χώρου, οι λεγόμενοι Τζίνας, μαζί με το Βούδα του Ζενίθ καθώς και τον λεγόμενο Βούδα του Μέλλοντος. Αυτές οι μορφές έχουν άμεση σχέση με τα πέντε στοιχεία της Ινδικής φιλοσοφίας (γη, νερό, αέρας, φωτιά και αιθέρας), ταυτίζονται συμβολικά με τα πέντε κυριότερα στάδια της πορείας του ιστορικού Βούδα και συνήθως ο κάθε ένας παριστάνεται με κάποια συγκεκριμένη τυπική ιερή χειρονομία (Μudra) εκφράζοντας συγκεκριμένες ιδιότητες.

Αναφέρουμε περιληπτικά:
Βούδας του Ζενίθ (Vairocana) - θεωρείται ο πρώτος ιεραρχικά από του Τζίνας. Το όνομα του σημαίνει “ο διάχυτης του Φώτος προς όλες τις κατευθύνσεις“. Θεωρείται ο Βούδας του Φώτος και της αλήθειας, ο κυρίαρχος της εκδήλωσης των φαινομένων και των νοούμενων, ο Ιεροκήρυκας που ακτινοβολεί. Αντιστοιχεί με το πρώτο βήμα του ιστορικού Βούδα, στο πρώτο ούρημα που έκανε στους μαθητές του αμέσως μετά την φώτιση του και συνήθως αναπαριστάνεται με την τυπική μοναστική χειρονομία Dharmacakra Mudra.

Βούδας της Ανατολής (Aksobhya) - Ο δεύτερος Τζίνας ιεραρχικά, ονομάζεται ο “Αμετακίνητος”, ο “Ατάραχος”, “Εκείνος που βάδισε ολόκληρο το διάστημα του δρόμου προ τη Φώτιση”. Είναι αυτός που υποτάσσει τα δαιμονικά πάθη και δείχνει την δύναμη του αγνού πνεύματος. Ανταποκρίνεται στην νίκη του ιστορικού Βούδα επί της οντότητας του απόλυτου κακού και των πειρασμών, του δαίμονα Μάρα ενώ συχνά παρουσιάζεται με την τυπική ιερή χειρονομία την Bhumisparsa Mudra.

Βούδας του Νότου (Ratnasambhava) - Ο τρίτος στην σειρά ιεραρχικά και ο λιγότερο δημοφιλής από όλους, περιγράφεται ως “η πηγή των απόκρυφων πραγμάτων”, ”αυτός που διαχειρίζεται του θησαυρούς” και αυτός που εκφράζει την “Σοφία της Ισοψυχίας”.


             Οι δέκα κυριότερες
τυπικές ιερές χειρονομίες (Μudra)

Αντιστοιχεί στον Βούδα Kasyapa που ανήκει στον παρελθόν και έχει προηγηθεί του ιστορικού Βούδα και συνήθως αναπαριστάνεται με την τυπική χειρονομία την Varada Mudra.

Βούδας της Δύσης ( Amitabha) - Ο τέταρτος ιεραρχικά, αλλά από τους πλέον δημοφιλής και αυτός που τιμάται περισσότερο. Έχει μεγάλη λαμπρότητα, ονομάζεται ο “Βούδας του Απέραντου Φώτος” και θεωρείται αυτός που είναι πέρα από τον θάνατο, ο κύριος της μεταθανάτιας ζωής γι’ αυτο και πολλές φορές είναι ο «Βούδας της Ευσπλαχνίας». Αντιπροσωπεύει τον διαλογισμό του ιστορικού Βούδα κάτω από το δένδρο της Φώτισης (δένδρο Bodhi) ενώ στις αναπαραστάσεις του δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη τυπική χειρονομία αλλά παρουσιάζει μια μεγάλη ποικιλομορφία.

    
Δύο απεικονίσεις του Αμιτάμπα Βούδα

Βούδας του Βορρά (Amoghasiddhi) - Ο τελευταίος από του Τζίνας και ονομάζεται ως ο Βούδας της “Αναπόφευκτης Επιτυχίας”, του “Αλάνθαστου Επιτεύγματος”. Ο Βούδας της Σοφίας και της Ολοκληρωμένης Δράσης. Αντιπροσωπεύει τη στιγμή που ο ιστορικός Βούδας βρισκόταν σε βαθύ διαλογισμό και προστατευόταν επί επτά μέρες από τον βασιλιά των Νάγκα (Naga) από τις θύελλες και τις καταιγίδες που εξαπόλυσε ο δαίμονας Μάρα.

Βούδας του Μέλλοντος - Οι Βουδιστικές παραδόσεις αναφέρουν ότι κάθε φορά που τίθεται σε λειτουργία ο “Τροχός του Νόμου” ή αλλιώς ο “Τροχός του Ντάρμα” (Dharma), δηλαδή κάθε φορά που ακούγεται ή κηρύσσεται η Αλήθεια επάνω στην γη, ενσαρκώνεται ένας Βούδας.
Η περίοδος αυτή μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις: η πρώτη που γυρίζει ο Τροχός του Νόμου και διαρκεί περίπου 500 χρόνια. Στη δεύτερη ξεκινάει να χειροτερεύει η πίστη προς τον Νόμο και διαρκεί περίπου 1000 χρόνια, και η τρίτη όπου κανένας δεν υπακούει στον Νόμο και διαρκεί περίπου 3000 χρόνια. Μετά από αυτό σταματάει και εμφανίζεται ένα νέος Βούδας για να θέσει ξανά σε λειτουργία τον Τροχό και να ακουστεί ο Λόγος επάνω στην γη.

~*~*~

Αξιοσημείωτο είναι μια φιλοσοφική ανάπτυξη για την προσέγγιση  της πραγματικότητας και την φύση του εαυτού όπου οδήγησε στην διατύπωση του Δόγματος της Κενότητας (Σούνυατα) και άγγιξε τον Μηδενισμό. Σύμφωνα με αυτό, τα πάντα ήταν ψευδαισθήσεις, κενά περιεχομένου, ακόμα και ο ιδεατός κόσμος των ιδεών όποτε έπρεπε να ξεπεραστούν. Παραθέτω απόσπασμα από το Θρησκειολογικό Λεξικό της Magenda του Γ. Βλάχου που νομίζω πως το επεξηγεί καλύτερα:

“....μια διαφοροποίηση φιλοσοφικού τύπου απέναντι στην "ορθόδοξη" παράδοση, η οποία αφορούσε την αντίληψη της πραγματικότητας και την ιδέα του εαυτού. Η παραδοσιακή θέση, η οποία συνδεόταν άμεσα με τη θεωρία του Βούδα για το Ανάτμαν (μη-εαυτό), υποστήριζε πως η πραγματικότητα δεν αποτελούνταν  γύρω από μια συνεκτική ταυτότητα των πραγμάτων, ή κατά μιαν άλλη άποψη γύρω από ένα συμπαγή εαυτό - οι ιδέες αυτές ήταν απλές ψευδαισθήσεις-, αλλά από τη διαδοχή στιγμιαίων φαινομένων. Η Μαχαγιάνα προχώρησε παραπέρα, υποστηρίζοντας ότι ψευδαισθήσεις αποτελούν κι αυτά τα ίδια τα στιγμιαία φαινόμενα, τα οποία επίσης δεν έχουν αμετάβλητη ταυτότητα, με λίγα λόγια πως όλος ο αισθητός κόσμος είναι κενός. Η θέση αυτή αποτέλεσε το δόγμα της Σούνυατα (κενότητας), το οποίο εξομοιώνοντας στο βάθος όλα τα πράγματα (ως κενά περιεχομένου) τα έκανε μετόχους ενός υπαρκτικού δικτύου, μιας κοινής συμπαντικής φύσης που συχνά αναφέρεται ως "Βουδική φύση". Στο σημείο αυτό η Μαχαγιανική θεωρία επέστρεφε ακριβώς στην ιδέα της ευσπλαχνίας του Μποντισάτβα, ο οποίος νιώθει δεσμευμένος μέσα στον κύκλο των μετενσαρκώσεων μέχρις ότου οδηγήσει όλα τα όντα στην εκδήλωση αυτής της εγγενούς βουδικής τους φύσης. Η θεωρία της κενότητας αναπτύχθηκε ακόμη περισσότερο από τη σχολή του Δόγματος του Ενδιάμεσου, ή Μαντιαμίκα, την οποία ίδρυσε περί το 150 ο φιλόσοφος Ναγκαρτζούνα, ενώ οδηγήθηκε στις ακρότατες συνέπειές της με την εμφάνιση της Σινοϊαπωνικής Βουδιστικής σχολής του Τσ'αν (Ζεν) τον 5ο αιώνα. Την ίδια περίοδο ιδρύθηκε και η δεύτερη σημαντική Μαχαγιανική σχολή, η "ιδεαλιστική" Διδασκαλία της Γιόγκα, Γιογκατσάρα ή Βιτζναναβάντα, η οποία αντιτέθηκε στην απόλυτη ιδέα της κενότητας ως επικίνδυνα προσεγγίζουσας ένα μηδενισμό, υποστηρίζοντας ότι πηγή της ψευδαισθητικής πραγματικότητας ήταν ο νους (Μάνας). Οι άλλες τρεις μεγάλες σχολές της Μαχαγιάνα, οι οποίες συγκροτήθηκαν σταδιακά γύρω από τις διδασκαλίες των αντίστοιχων Σουτρών, ήταν οι κινεζικές Τσινγκ-Τ'ου ή σχολή της Αγνής Χώρας (Σουκαβάτι Βγιούχα Σούτρες, 5ος αι.), Τ'ιεν-Τ'άι (Σαντάρμα Πουνταρίκα Σούτρα, 6ος αι.) και Χουά-Γιεν (Αβαταμσάκα Σούτρα, 8ος αι.).....”

« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:56:49 μμ από thailandgr »

ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #2 στις: Μάιος 24, 2008, 00:36:13 πμ »
Η Μαχαγιάνα εξαπλώθηκε κυρίως στην βόρεια και ανατολική Ασία με αποτέλεσμα να εισαχθεί άτυπα στην Κίνα από τον 1ο αι. μ.Χ., ενώ από τον 4ο αι. μ.Χ κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτες οργανωμένες Βουδιστικές σχολές. Από την αρχή οι αλληλεπιδράσεις με τον Ταοϊσμό και τον παραδοσιακό ντόπιο Κομφουκιανισμό ήταν αρκετά έντονες με αποτέλεσμα ο Κινεζικός Βουδισμός να έχει μια ξεχωριστή εξέλιξη και να καθορίσει εκείνο το πλαίσιο των ιδεών από όπου αργότερα θα αναπτυχθούν ο Κορεάτικος και ο Ιαπωνικός Βουδισμός. Παρ’ όλες τις έντονες αντιδράσεις που συνάντησε θα κατορθώσει τελικά να εδραιωθεί και να πάρει επάξια την δική του θέση ανάμεσα στον Ταοϊσμό και τον Κομφουκιανισμό ως μια από τις Τρεις Διδασκαλίες. Από την πρώτη στιγμή ο Βουδισμός θεωρήθηκε περισσότερο κοντά στον Ταοϊσμό γι’ αυτό και χρησιμοποιήθηκε σαν μια εναλλακτική λύση. Ακόμα για την καλύτερη προσέγγιση του Βουδισμού στις μεταφράσεις των Ιέρων κειμένων στα κινέζικα, χρησιμοποιήθηκαν πολλές φορές Ταοϊστικές ορολογίες και έννοιες με αποτέλεσμα την γέννηση μιας ανεξάρτητης βουδιστικής παράδοσης. Πολλοί Κινέζοι Βουδιστές ισχυρίζονταν ότι ο ιδρυτής του Ταοϊσμού (Λαό-Τζού) ήταν μαθητής του Βούδα και στην προσπάθεια τους να το θεμελιώσουν τοποθέτησαν χρονικά την γέννηση του Βούδα αρκετά πιο νωρίς.
Ενώ η διαμάχη με τον Ταοϊσμό ήταν περισσότερο θέμα διαφορετικής αντίληψης του κόσμου, η αντίθεση με τον παραδοσιακό Κομφουκιανισμό ήταν μεγαλύτερη λόγω των εντελώς διαφορετικών δογμάτων που υπήρχαν. Η Βουδιστική θεωρία της μετενσάρκωσης, η μοναστική ζωή και μοναχική ζωή έρχονταν σε αντίθεση με Κομφουκιανική λατρεία των προγόνων, του ιδεώδους της οικογένειας και τα υπερβολικά λεπτομερή τυπικά που κυριαρχούσαν σε όλες τις εκφράσεις της Κινέζικης κοινωνικής ζωής (π.χ. το τυπικό του Τσαγιού). Η ανεξαρτησία των Βουδιστικών μοναστηριών προκάλεσε αρκετές φορές έντονες αντιδράσεις με αποτέλεσμα να διωχθεί τουλάχιστον τρεις φορές αλλά τελικά κέρδισε την κρατική ανοχή και ορισμένες φορές ακόμα και την εύνοια.
Η πρώτη σχολή που εισάγεται στην Κίνα είναι αυτή του Δόγματος του Ενδιάμεσου ή Μαντιαμίκα από τον Ινδό μοναχό Κουμαρατζίβα  και παίρνει το όνομα Σαν-Λούν. Ακολουθεί η σχολή Αμπιντάρμα από το χώρο της Χιναγιάνα με το όνομα Τσού-σε. Τέλος η σχολή Γιογκατσάρα που ονομάστηκε Φαχσιάνγκ. Από τις τρεις αυτές σχολές καμία δεν επέζησε, αλλά αποτέλεσαν το έδαφος για να αναπτυχθούν οι τέσσερις καθαρά Κινέζικες σχολές: η Τ’ιεν-Τ’αι, η Χουά-γιέν, η Τσίνγκ-του και η Τσ’αν.
Αρχικά για ένα χρονικό διάστημα η σχολή Χουα-γιέν υπήρξε η επικρατέστερη από όλες, αλλά αργότερα περιορίστηκε και επικράτησε περισσότερο ως φιλοσοφική κατεύθυνση.
Η σχολή Τσίνγκ-του έθεσε ως κυρίαρχο πρόσωπο το Βούδα Αμιτάμπα και υποστήριζε ότι η απευθείας επίκληση σε αυτόν μπορούσε να σταματήσει τον κύκλο των επαναγεννήσεων και να λυτρώσει οριστικά το άτομο.
Η σχολή Τσ’αν (γνωστή αργότερα ως Ζεν) εμφανίζεται περίπου το 520 μΧ. (6ο αι.) και ιδρυτής της υπήρξε ο Ινδός μονάχος Μποντιντάρμα (28ος πατριάρχης του Ινδικού Βουδισμού) με την θεωρία περί κενότητας που αποτελούσε μια εξέλιξη του δόγματος του ενδιάμεσου η Μαντιαμίκα (Πολλοί θεωρούν ότι η λέξη “Τσ’αν” προέρχεται από την σανσκριτική λέξη “Ντύαν”, και την αντίστοιχη Ελληνική λέξη “Διάνοια”). Η σχολή Τσ’αν και ο ιδρυτής της ξεχώρισαν για την επιμονή τους στην τεχνική του Διαλογισμού και στην άμεση εσωτερική αντίληψη της  Αλήθειας, ορίζοντας σαν:
“Ειδικό Ευαγγέλιο, πέρα από Ευαγγέλιο, πέρα από λέξεις ή γράμμα, που στοχεύει κατευθείαν στις ψυχές των ανθρώπων, στον πραγματικό Εαυτό και στο δρόμο προς την Βουδική  κατάσταση”

Δυο αιώνες αργότερα εμφανίζεται στη Κινά ο Ταντρικός Βουδισμός και παρόλο που κρατάει για λιγότερο από ένα αιώνα, προλαβαίνει να μεταδοθεί και στην Ιαπωνία.
Κατά τον 11ο αι. η εμφάνιση του Νέο-Κομφουκιανισμού θα εξομαλύνει τις αντιθέσεις με τον Βουδισμό και θα επιτρέψει την ανταλλαγή ευεργετικών στοιχείων που θα αλληλοσυμπληρώσουν  αρμονικά και τις δυο θρησκείες με θετικά αποτελέσματα. Χαρακτηριστική επίπτωση στην κοινωνική δομή είναι η επίδραση της Βουδιστικής αντίληψης περί απελευθέρωσης του ατόμου όπου οδήγησε στην αλλαγή θέσης της γυναίκας και την αναγνώριζε πλέον σαν μοναδική ύπαρξη με τον απαραίτητο σεβασμό και το δικαίωμα στην μοναστική και αυτόνομη ζωή. Η Βουδιστική παράδοση “μπολιασμένη” με την Κινέζικη νοοτροπία θα πάρει ένα εντελώς ξεχωριστό χρώμα και θα κορυφωθεί (με την σχολή Ζέν) στην επόμενη γειτονική χώρα την Ιαπωνία. Οι αντιδράσεις που θα συναντήσει σ’ αυτήν τη χώρα, από ντόπια Ιαπωνική ανιμιστική θρησκεία του Σιντοϊσμού, δεν θα είναι λίγες αν και η νέα θρησκεία θα βρει γρήγορα αρκετούς υποστηρικτές κυρίως αρχικά στα υψηλά κοινωνικά στρώματα (η αυτοκράτειρα Σουίκο αποχώρησε και έγινε Βουδίστρια μοναχή).
Η παράδοση για την εισαγωγή του Βουδισμού στην Ιαπωνία αναφέρει ένα αρχικό περιστατικό που δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένο αλλά είναι χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατούσε εκείνη την εποχή, παραθέτω απόσπασμα από το Θρησκειολογικό Λεξικό της Magenda του Γ. Βλάχου :
“Σύμφωνα με την παράδοση, το 538 μ.Χ., μια Κορεατική διπλωματική αποστολή έφερε ανάμεσα στα δώρα που προορίζονταν για τον Ιάπωνα αυτοκράτορα ένα μπρούντζινο άγαλμα του Βούδα, μερικές Σούτρες και μια επιστολή η οποία εγκωμίαζε τη διδασκαλία του Ντάρμα. Παρά την αρχική αποδοχή των δώρων και την ανέγερση μικρού ναού για τη στέγαση του αγάλματος, μια επιδημία η οποία ξέσπασε την περίοδο εκείνη ερμηνεύθηκε ως αποδοκιμασία των Ιαπωνικών θεοτήτων για το σεβασμό που επιδείχθηκε στην ξένη θρησκεία, με αποτέλεσμα να διαταχθεί το κάψιμο του ναού και η ρίψη του αγάλματος σ' ένα ποτάμι. Το περιστατικό αυτό δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, δείχνει ωστόσο γλαφυρά το είδος της αντίδρασης που συνάντησε, αρχικά τουλάχιστον, ο Βουδισμός στην Ιαπωνία.”

Η εδραίωση του Βουδισμού στην Ιαπωνία συντελέστηκε μέσα από μακροχρόνιες πολιτιστικές και κοινωνικές αλλαγές, με κυρίως την υποστήριξη την οποία αρχικά βρήκε ανάμεσα στα υψηλά κοινωνικά στρώματα καθώς και στην αυτοκρατορική αυλή. Σταδιακά και αρκετά αργότερα άρχισε άτυπα να γίνεται αποδεκτός στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα κυρίως για πρακτικό σκοπό, για παράδειγμα οι πρώτες Σούτρες απαγγέλλονταν στους αγρούς για καλύτερη καρποφορία.
Η πρώτη οργανωμένη σχολή εμφανίζεται το 754 περίπου από τον Κινέζο μοναχό Τσιέν-τσέν, με την Ιαπωνική ονομασία Ρίτσου (κινεζ.=Λού-τσούνγκ, ινδ.=Βινάγια) που ακολουθεί την γραμμή παράδοσης της Χιναγιάνα και θα παίξει σημαντικό ρόλο κυρίως για την μετέπειτα εξέλιξη αλλά και στην ανάπτυξη κανόνων για την μοναστική ζωή. Ακολουθούν η Χόστ (κινεζ.=Φά-χσιάνγκ, ινδ.=Γιογκατσάρα), η Σάνρον (κινεζ.=Σάν-λούν, ινδ.=Μαντιαμίκα) και η Κένγκον (κινεζ.=Χουά-γιέν).
Κατά την περίοδο Χεϊάν (794-1184) εμφανίζονται δυο σχολές: η Τεντάι (κινεζ.=Τ'ιεν-τ'άι) και η Σίνγκον (κινεζ.=Ταντρισμός) που αναμείχθηκαν σταδιακά με την παραδοσιακή ντόπια θρησκεία του Σίντο και οδήγησαν στη δημιουργία μιας υβριδικής πρακτικής ορεινού ασκητισμού που είναι γνωστή ως Σουγκέντ.
Το 1175 εμφανίζεται η σχολή Τζτντο που βασίστηκε κυρίως σε μια προϋπάρχουσα άτυπη λαϊκή λατρεία του Βούδα Αμίντα (ινδ.=Αμιτάμπα) και την διδασκαλία της Αγνής Χώρας όπου υποστήριζε την άμεση λύτρωση από την συνεχή επίκληση του ονόματος του.
Ακολουθούν οι σχολές Ριντζάι (1191) και Σότο (1227), ενώ στην περίοδο Καμακούρα (1185-1333) ιδρύεται η σχολή Ντιτσιρέν που έχει μείνει γνωστή από το όνομα του ιδρυτή της (Ντιτσιρέν Στνίν, 1222-1282) και κυρίως για την ακραία της διδασκαλία η οποία περιείχε εθνικιστικές τάσεις καθώς και για την επιθετικότητα με την οποία αντιμετώπιζε τις υπόλοιπες σχολές, φτάνοντας στο σημείο να ζητήσει την επίσημη δίωξη από το κράτος. Η σχολή Ντιτσιρέν αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα για την ανάπτυξη των λεγόμενων “Νέων Θρησκειών” που είχαν μεγάλη απήχηση κατά τους τελευταίους δυο αιώνες και κυρίως στην Μεταπολεμική Ιαπωνία. Θεωρούνται κινήματα με σχισματικές τάσεις που συνδυάζουν Βουδιστικά, Σιντοιστικά, Σαμανικά και μαγικά στοιχεία, με έντονη έμφαση στην σωτήρια του ατόμου αλλά και με πρακτικές πλευρές για την καθημερινότητα. Τα σημαντικότερα είναι το Τένρι-κύτ (1908) με ρίζες ουσιαστικά στον 19ο αι., το Ρεϊγιουκάι (1925), το Ρίσστ Κτσέι-κάι που αποσπάσθηκε από το προηγούμενο και το Στκα Γκακκάι.

Γενικά ο βουδισμός στην Ιαπωνία αναπτύχθηκε σαν ξεχωριστή θρησκεία και παράδοση, αλλά ταυτόχρονα ορισμένες φορές συνδέθηκε πολύ στενά με τον αυτόχθονα ανιμιστικό Στιντοϊσμό, που δύσκολα μπορούν να ξεχωρίσουν τα όρια τους. Οι επιδράσεις και των δυο συστημάτων, κυρίως στους τομείς της καθημερινής ζωής, έκφρασης και κουλτούρας, είναι τόσο αλληλένδετες που παρατηρείται το φαινόμενο ότι ένα άτομο μπορεί να χρησιμοποιεί Βουδιστικές και Σιντοϊστικές τελετές ανεξαρτήτως της δικής του τυπικής θρησκευτικής πίστης. Γενικά μπορούμε να που ότι ο Βουδισμός έγινε ο εκφραστής της σωτηρίας του ατόμου και μεταθανάτιας ζωής ενώ η θρησκεία Σίντο παρέμεινε ταυτόσημη με την ιδέα της φύσης και της επίγειας ζωής.

~*~*~

Σήμερα ο Βουδισμός έχει μια παράδοση 2.500 περίπου χρόνων και θεωρείται η τέταρτη μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο με 350 εκατομμύρια οπαδούς. Είναι παρών σε όλο τον κόσμο και τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνει ολοένα την επιρροή του στον λεγόμενο Δυτικό κόσμο, αλλά οι κύριες χώρες επιρροής του παραμένουν να είναι οι χώρες που πρωτοεμφανίστηκε, όπως Ινδία, Ταϊλάνδη, Κίνα, Μπουτάν, Ιαπωνία, Σρι Λάνκα, Ταϊβάν κ.λ.π..
Ο Βουδισμός παρόλο που φέρει όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά μιας θρησκείας, κάποια στιγμή μετεξελίχθηκε σε μια φιλοσοφία που προσπάθησε να αντιληφθεί και ερμηνεύσει την ουσία των πραγμάτων αυτό που υπάρχει ουσιαστικά πίσω από τις εξωτερικές μορφές. Είναι ουσιαστικά μια φιλοσοφία και ένας ηθικός κώδικας ζωής που βασίζεται στην συμπόνια, την μη-βία και με σεβασμό σε κάθε μορφή ζωής και ίσως γι’ αυτό να είναι η μοναδική θρησκεία στον κόσμο που δεν προώθησε “ιερούς” πόλεμους για να
« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:57:02 μμ από thailandgr »

ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #3 στις: Μάιος 24, 2008, 00:37:30 πμ »
Ο όρος Ντάρμα (Σανσκριτικά: धर्म) ή Ντάμμα (Παλικά: धमा) (Φυσικός Νόμος) αναφέρεται στην υφιστάμενη τάξη της Φύσης και της ανθρώπινης ζωής και στην συμπεριφορά που θεωρείται ότι εναρμονίζεται με αυτή την τάξη. Όσον αφορά την ηθική, ορίζεται ως «ορθός τρόπος ζωής» και «ορθή διαγωγή», ειδικά με τη θρησκευτική έννοια. Όσον αφορά την πνευματικότητα, το ντάρμα μπορεί να οριστεί ως «η Οδός των Ανώτερων Αληθειών».
Απόδοση του όρου στην αρχαιότητα

Ο ελληνικός όρος που επέλεξε τον 3ο αιώνα π.Χ. ο Βασιλιάς Ασόκα σε τμήμα του 13ου ηδίκτου του, όπως εμφανίζεται σε δίγλωσση επιγραφή (ελληνικά και αραμαϊκά) απευθυνόμενη και στους Έλληνες της Βακτρίας που βρέθηκε στην Κανταχάρ του Πακιστάν, για τον όρο Ντάρμα είναι «ΕΥΣΕΒΕΙΑ». Αντίστοιχα ο Βασιλιάς της Βακτρίας Μένανδρος ο Δίκαιος (γύρω στο 100 π.Χ.), μετάφρασε στο νόμισμά του τον όρο «ΔΙΚΑΙΟΥ» (ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ) σε «DHARMIKASA» (ακολούθου / υποστηρικτή του Ντάρμα). Υπάρχουν λοιπόν δυο μεταφράσεις του όρου Ντάρμα, προερχόμενες από σύγχρονους κατά τους πρώτους αιώνες της χρήσης του: Ευσέβεια και Δικαιοσύνη.
Έννοια και θρησκευτικές επιδράσεις

Το ντάρμα βρίσκεται στο επίκεντρο των θρησκευτικών και φιλοσοφικών αντιλήψεων που προέρχονται από την Ινδία. Οι κυριότερες «νταρμικές» θρησκείες είναι ο Ινδουισμός (Σανατάνα Ντάρμα), ο Βουδισμός (Μπούντανταρμα), ο Ζαϊνισμός (Τζαΐν Ντάρμα) και ο Σιχισμός, καθώς οι διδασκαλίες όλων αυτών των θρησκειών επικεντρώνεται στο ντάρμα[1]​[2]. Σε αυτές τις παραδόσεις, τα πλάσματα που ζουν σε αρμονία με το ντάρμα προχωρούν ταχύτερα προς την Ντάρμα Γιούκαμ, τη Μόκσα ή την Νιρβάνα (δηλαδή, την ατομική απελευθέρωση). Το ντάρμα αναφέρεται επίσης στις διδασκαλίες και τα δόγματα των ιδρυτών αυτών των παραδόσεων, όπως του Γκαουτάμα Βούδα και του Μαχαβίρα. Στην παραδοσιακή ινδουιστική κοινωνία με την δομή των καστών, το ντάρμα αποτελεί τη θρησκευτική και ηθική διδασκαλία των δικαιωμάτων και των καθηκόντων του κάθε ατόμου.

Το ντάρμα πιστεύεται ότι έχει θεία καταγωγή κι αφορά τόσο στη δομή και λειτουργία του κόσμου, όσο και της κοινωνίας. Όσον αφορά την κοινωνία, ήταν χωρισμένη πριν από την εγκατάσταση των Αρίων σε τρεις τάξεις, τις βάρνες ή κάστες όπως τις ονόμασαν αργότερα οι Πορτογάλοι άποικοι: α) τους ιερείς ή βραχμάνους, β) τους αριστοκράτες πολεμιστές και γ) τους καλλιεργητές, στους οποίους προστέθηκαν αργότερα οι χειρώνακτες δηλαδή οι κατακτημένοι ντόπιοι λαοί. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα των καστών, από τη στιγμή που γεννιέται το άτομο είναι ήδη καθορισμένο σε ποια κάστα θα ανήκει για όλη του τη ζωή, χωρίς καμιά δυνατότητα αλλαγής (έλλειψη κοινωνικής κινητικότητας). Οι κάστες εντάσσονται στην ιδέα του ντάρμα, καθώς ως ντάρμα έχει οριστεί επίσης το σύνολο των κανόνων της κάθε κάστας. Στο τέλος της βεδικής εποχής διαμορφώνεται η αντίληψη ότι στο βάθος του κόσμου βρίσκεται μια θεϊκή πραγματικότητα, ενώ ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι το εξωτερικό-επιφανειακό στρώμα αυτής της θεϊκής πραγματικότητας. Έτσι ο κόσμος χωρίζεται σε δυο μέρη: α) τη θεμελιώδη πραγματικότητα και β) τον φαινόμενο κόσμο.



Ο Ινδουισμός (στη σανσκριτική γλώσσα सनातन धर्म, σανατάνα ντάρμα, που σημαίνει «αιώνιος νόμος», «αιώνια τάξη» ή «Πατρική πίστη») είναι μια κοινή ονομασία με την οποία περιγράφονται οι πάμπολλες τοπικές θρησκείες και αιρέσεις (σαμπραντάγιας) της Ινδίας.

Είναι η θρησκεία με τον τρίτο μεγαλύτερο αριθμό πιστών στον κόσμο, αφού υπολογίζεται ότι υπάρχουν 970 εκατομμύρια Ινδουιστές, το 96% των οποίων βρίσκεται στην Ινδία.

Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα Βέντα (Βέδες) καθώς και στη διδασκαλία των γκουρού (δασκάλων).

« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:57:13 μμ από thailandgr »

ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #4 στις: Μάιος 24, 2008, 00:37:58 πμ »
ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ

Ο Βουδισμός αναπτύχθηκε στην Ινδία πριν από 2500 χρόνια από έναν μεγάλο Ινδό δάσκαλο, τον Γκαουτάμα Σιντάρτα, που έγινε γνωστός ως Βούδας (δηλαδή, «Φωτισμένος»). Υπάρχουν 500 εκατομμύρια βουδιστές. Οι περισσότεροι από αυτούς ζουν σε χώρες της ανατολικής Ινδίας, αλλά ο Βουδισμός έχει εξαπλωθεί στην Ευρώπη, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.

Ο φωτισμός

Η παράδοση αναφέρει πως ένα βράδυ, ο Σιντάρτα κάθισε κάτω από ένα δέντρο, σ’ έναν ναό του θεού Βίσνου. Έμεινε εκεί όλη τη νύχτα σε βαθύ διαλογισμό. Με το ξημέρωμα, είδε το νόημα όλων των πραγμάτων να ξεδιπλώνεται μπροστά του. Φωτίστηκε. Από εκείνη τη στιγμή, ο Σιντάρτα πήρε το όνομα Βούδας.

Η νιρβάνα

Κάθε άνθρωπος κληρονομεί τις πράξεις των προγόνων του και τιμωρείται γι’ αυτές. Αν όμως απαλλαγεί από την επιθυμία κι από το ψέμα, αν ζει με εγκράτεια και ελεημοσύνη, αλλά κυρίως χάρη στη γνώση, ο άνθρωπος οδηγείται στη μακαριότητα, τη νιρβάνα. Από τη στιγμή του φωτισμού, ο Βούδας κέρδισε τη νιρβάνα, δηλαδή ελευθερώθηκε από τη συνεχιζόμενη ζωή. Έσπασε την αλυσίδα της αναγέννησης κι έτσι ελευθερώθηκε από τον πόνο. Οι βουδιστές λένε πως η νιρβάνα δεν περιγράφεται με λόγια, βρίσκεται μακριά από κάθε απόπειρα ορισμού. Νιρβάνα σημαίνει να απαλλαγείς από τις επιθυμίες. Είναι η εμπειρία της μακαριότητας που μπορεί ο καθένας να αποκτήσει και σ’ αυτήν εδώ τη ζωή. Ο Βούδας έζησε μέχρι την ηλικία των 80 ετών.

Το οκταπλό μονοπάτι

Το Οκταπλό Μονοπάτι είναι η Μέση Οδός που ακολούθησε ο Βούδας στην προσωπική του αναζήτηση για φωτισμό. Είναι ο κώδικας, για να ζει ένας βουδιστής.

1.      Σωστή αντίληψη: όπως η κατανόηση των Ευγενικών Αληθειών.

2.      Σωστή πρόθεση: όπως να προσπαθείς να ενεργείς διακριτικά.

3.      Σωστή ομιλία: ν’ αποφεύγεις τον θυμό, τα ψέματα και το κουτσομπολιό.

4.      Σωστή ενέργεια: όπως το να ζεις τίμια και να μη βλάπτεις τα ζωντανά πλάσματα (πολλοί βουδιστές είναι χορτοφάγοι).

5.      Σωστή εργασία: ν’ αποφεύγεις εργασίες που μπορεί να βλάψουν κάποιον.

6.      Σωστή προσπάθεια: όπως το να προσπαθείς σκληρά να ξεπεράσεις την επιθυμία και την προσκόλληση.

7.      Σωστή σκέψη: όπως να σκέφτεσαι πριν κάνεις κάποια ενέργεια.

8.      Σωστός διαλογισμός: να ελευθερώσεις το μυαλό σου από τις απολαύσεις, για να οδηγηθείς στον φωτισμό και τη νιρβάνα.                            

Οι πέντε κανόνες

Ο Βούδας δίδαξε πως η μόνη οδός για τον φωτισμό ήταν να αναλάβει ο άνθρωπος την ευθύνη των πράξεών του. Έθεσε πέντε κανόνες, που ο βουδιστής πρέπει να υπακούει στην καθημερινή του ζωή.

1. Να αποφεύγουμε να βλάψουμε ζωντανά όντα.

2. Να μην παίρνουμε τίποτε που δεν μας έχει δοθεί.

3. Να ζούμε έντιμα.

4. Να αποφεύγουμε να μιλάμε με αγένεια και ψευτιά.

5. Να αποφεύγουμε αλκοόλ και ναρκωτικά.

Η Σάνγκα

Σάνγκα σημαίνει «μοναχικός βίος». Οι μοναχοί που άκουσαν την πρώτη διδασκαλία του Βούδα δημιούργησαν την πρώτη βουδιστική μοναχική κοινότητα, τη Σάνγκα. Μετά από πολλές παρακλήσεις, ο Βούδας αποφάσισε να δεχτεί και γυναίκες στο μοναχικό τάγμα.

Ιεροί τόποι

Μερικά από τα κύρια βουδιστικά προσκυνήματα συνδέονται στενά με σημαντικά γεγονότα της ζωής του Βούδα. Κατά την παράδοση, ο ίδιος ο Βούδας καθόρισε ως προσκυνήματα το Λουμπίνι στο Νεπάλ, όπου γεννήθηκε, την Μποντγκάγια, όπου φωτίστηκε, τη Σαρνάθ, όπου κήρυξε για πρώτη φορά και τη Κουσιναγκάρα, όπου πέθανε.

Το βουδιστικό ημερολόγιο

Το βουδιστικό ημερολόγιο βασίζεται στις φάσεις της σελήνης. Οι βουδιστές πιστεύουν πως ο Βούδας γεννήθηκε και πέθανε σε πανσέληνο, γι’ αυτό και οι περισσότερες γιορτές τους γίνονται στη γέμιση του φεγγαριού. Υπάρχουν πολλές γιορτές κατά τη διάρκεια ενός χρόνου. Μερικές απ’ αυτές γιορτάζονται από τους βουδιστές όλου του κόσμου, ενώ άλλες έχουν τοπικό χαρακτήρα.

Βάσα

Η Βάσα είναι μια περίοδος διαλογισμού και γιορτάζεται την εποχή των βροχών. Τον καιρό του Βούδα, επειδή ήταν αδύνατο να ταξιδεύουν την εποχή των βροχών, εκείνος είπε στους καλόγερούς του να μένουν σε έναν τόπο και να μελετούν. Στη διάρκεια της γιορτής, όλοι οι βουδιστές προσπαθούν να βρουν χρόνο για μελέτη και περισυλλογή.

Οι μέρες Οποζάτα

Σε κάθε σεληνιακό μήνα υπάρχουν τέσσερις μέρες Οποζάτα, κατά τις οποίες οι βουδιστές εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Πολλοί βουδιστές νηστεύουν εκείνες τις ημέρες κι ασχολούνται με πνευματικά θέματα, επισκέπτονται τον τοπικό ναό ή το μοναστήρι, φέρνοντας δώρα και φαγητό στους μοναχούς. Οι βουδιστές πιστεύουν πως με τις καλές πράξεις, η ζωή γίνεται πιο ευτυχισμένη και ωφέλιμη για τους άλλους. Αν δεν επιτύχουν τη νιρβάνα σ’ αυτή τη ζωή, πιστεύουν ότι θα ξαναγεννηθούν, για να βιώσουν μια καλύτερη ζωή την επόμενη φορά.
« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:57:21 μμ από thailandgr »

ผู้เข้าชม

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #5 στις: Ιούλιος 26, 2008, 03:18:39 πμ »
« Τελευταία τροποποίηση: Ιούνιος 09, 2009, 15:57:30 μμ από thailandgr »

Αποσυνδεδεμένος lostromos

  • ΜΕΛΟΣ Δ.Σ
  • *****
  • Μηνύματα: 4351
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #6 στις: Αύγουστος 16, 2008, 22:28:19 μμ »
τον βουδισμο τονγνωρισα μεσα απο το τιλακ μου μιας και στην αρχη που την πηρα απο το μπαρακι εκανε την προσευχη της σε ενα αγαλμα του βουδα και την επομενη μερα πηγαμε μαζι σε εναν ναο για να μου τον δειξει.εκει προσευχηθηκαμε.τρεις φορες σκυψαμε μπροστα στον βουδα μετα το αναμα του μικρου κεριου και των sticks η προσευχη η δωρεα των λιγων λουλουδιων που περνεις στον βουδα(κερι-sticks-λουλουδια τα παιρνεις μολις μπεις στο ναο) και μετα μαζι σου δινουν και 3 φυλλα χρυσου για να τα κολλησεις σε 3 διαφορετικα αγαλματακια.απο οτι ειδα τα αγαλματακια αυτα εναι απο μπετον αλλα κολλα ο καθενας τα φυλλα χρυσου και τα βλεπουμε εμεις ως χρυσα.μετα η προσευχη απο τον ιερεα και κατι σαν αγιασμος και μας φορεσε ενα ειδος κομποσχοινιου.απο οτι μου ειπε τοτιλακ καθε φορα που προσευχεσαι σου βαζουν και ενα τετοιο.εντυπωση μου εκανε κατι κουβαδακια με διαφορες κνσερβες και αλλα πραγματα μεσα τα οποια τα διαβαζε ο ιερεας και μετα δινονταν σε φτωχους απο τον εκαστωτε αγοραστη.επεισης μετα γραψαμε σε ενα χαρτακι οτι θελαμε προφανως οπως κανουμε εμεις που διαβαζουμε τα ονοματα και με οτι χρηματα θελαμε τα βαλαμε σε ενα μεγαλ γυαλινο δοχειο.πολλη ηρεμια γενικα σε ολα και μπορω να πω οτι υπρχει ενα ειδος γαληνης στηνολη προσευχη την οποια την εννοιωσα καθως τελειωσα το ολο τελετουργικο.τελικα αυτη η χωρα με εκπλησει συνεχεια.

Αποσυνδεδεμένος teosep

  • ****
  • Μηνύματα: 606
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Microsoft Internet Explorer 8.0 Microsoft Internet Explorer 8.0
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #7 στις: Μάιος 16, 2009, 16:03:55 μμ »
Πιστευω , οτι ο Βουδισμος ειναι μια απο τις πλεον ειρηνικες θρησκειες στον κοσμο, χωρις μισαλοδοξια και μεγαλα αποθεματα ανοχης και αποδοχης του αλλου.
Η συγκεκριμενη αυτη φιλοσοφια , εχει περασει και στο λαο , γι' αυτο και οι Ταιλανδοι ειναι ιδιαιτερα ανεκτικοι στα κατοι π.χ η στις λεσβιες γυναικες. Δεν υπαρχει η λογικη του κραξιματος η της αμαρτιας.
Ο Βουδισμος περισσοτερο διδασκει ενα εναρετο και ηθικο τροπο ζωης , παρα μια δογματικη πιστη σε κατι που αποκαλουμε στο Χριστιανισμο εξ'αποκαλυψεως αληθεια.
Εξαλλου ο ιδιος ο Βουδας ηταν ανθρωπος, που απλα εξυψωθηκε στους ουρανους.

« Τελευταία τροποποίηση: Μάιος 16, 2009, 20:54:53 μμ από teosep »

Αποσυνδεδεμένος phohm phuy

  • ***
  • Μηνύματα: 254
  • Happiness is the absence of fear and greed
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.0.10 Firefox 3.0.10
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #8 στις: Μάιος 16, 2009, 20:12:48 μμ »
Εν  τελει  Εκεινος  που  περπατα  αιωνια  στις  αγονες  εκτασεις  του Ιορδανη,  ειναι  παντου  ο  ιδιος.  ¨Εγω  τα  δημιουργω¨  σου  λεει, ¨ η  τελεια  που  μεσα  της  βρισκεται  ολη  η  ιστορια¨  Ιδια  λογια…..¨Αγαπα  τα  γυρω  σου, οτι  με  σενα  δημιουργηθηκαν και  με  σενα  συνυπαρχουν¨      Το  βιβλιο  λεγεται  ¨σρι  λανκα¨ (η  κευλανη  του  βουδα)  συγγραφεας   ερση  λαγκε (κρατικο βραβειο λογοτεχνιας)
still you may find a gem amongst them

Doctortilac

  • Επισκέπτης
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #9 στις: Μάιος 16, 2009, 20:16:46 μμ »
και μην ξεχνάτε στον βουδισμό αποδέχονται τους Αστρολόγους.

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Firefox 3.5.7 Firefox 3.5.7
    • Thailand
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #10 στις: Φεβρουάριος 15, 2010, 13:02:31 μμ »

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Firefox 3.6.6 Firefox 3.6.6
    • Thailand
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #11 στις: Ιούλιος 05, 2010, 18:08:19 μμ »
Ένας μοναχός ντυμένος με πορτοκαλί ράσο ψέλνει, ενώ μία μαυροντυμένη

οικογένεια κλαίει μπροστά από ένα κρεματόριο.



Πρόκειται για μία τυπική βουδιστική τελετή κηδείας με τη μόνη εξαίρεση ότι ο νεκρός είναι σκύλος.

Οι συντετριμμένοι ιδιοκτήτες κατοικιδίων στη Μπανγκόκ της Ταϊλάνδης επιλέγουν το ναό Κλονγκ Τόι Νάι, δίπλα στον ποταμό Τσάο Πρέγια, για να τελέσουν την κηδεία του αγαπημένου τους ζώου, με το ίδιο βουδιστικό τελετουργικό που ισχύει και για την κηδεία ανθρώπων: προσευχή από τους μοναχούς, αποτέφρωση που διαρκεί δύο ώρες και ένα ταξίδι στο ποταμό για να σκορπίσουν την τέφρα.

Σε μία πολυπληθή πρωτεύουσα 15 εκατομμυρίων ανθρώπων, εκ των οποίων ελάχιστοι διαθέτουν χώρο ταφής, πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν την αποτέφρωση των κατοικιδίων τους όταν πεθαίνουν, λέει ο 79χρονος τελετάρχης Σαμπάο Γιαμπραντίτ, ο οποίος πραγματοποιεί τέτοιες τελετές περισσότερα από επτά χρόνια.

Στο ναό ξεκίνησε η αποτέφρωση αδέσποτων σκύλων και γάτων πριν από περίπου μία δεκαετία και πριν ξεκινήσουν οι κηδείες κατοικιδίων.

Σήμερα πραγματοποιεί, κατά μέσο όρο, 15 κηδείες την ημέρα. Οι περισσότερες είναι για σκύλους και γάτες, αλλά έχουν υπάρξει και κηδείες για χελώνες, ψάρια, κουνέλια και μαϊμούδες.

ethnos

Αποσυνδεδεμένος giannis

  • ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
  • ***
  • Μηνύματα: 1107
  • Φύλο: Άντρας
  • «Το ψέμα ποτέ δεν ζει για να γεράσει.»
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.6.13 Firefox 3.6.13
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #12 στις: Δεκέμβριος 16, 2010, 11:14:35 πμ »

φωτο απο το 1915

Αποσυνδεδεμένος giannis

  • ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
  • ***
  • Μηνύματα: 1107
  • Φύλο: Άντρας
  • «Το ψέμα ποτέ δεν ζει για να γεράσει.»
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.6.13 Firefox 3.6.13
Απ: Βουδισμός
« Απάντηση #13 στις: Φεβρουάριος 18, 2011, 10:15:10 πμ »
Not a valid youtube URL

Αποσυνδεδεμένος giannis

  • ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
  • ***
  • Μηνύματα: 1107
  • Φύλο: Άντρας
  • «Το ψέμα ποτέ δεν ζει για να γεράσει.»
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.6.15 Firefox 3.6.15
Luang Ta Maha Boowa Yannasampanno
« Απάντηση #14 στις: Μάρτιος 06, 2011, 21:34:20 μμ »