Αποστολέας Θέμα: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21  (Αναγνώστηκε 5906 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.0.7 Firefox 3.0.7
    • Thailand
Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« στις: Μάρτιος 08, 2009, 11:37:08 πμ »

Το μουσείο γενοκτονίας Tuol Sleng είναι ένα μουσείο στη Πνομ Πενχ,την πρωτεύουσα της Καμπότζης. Η περιοχή είναι ένα πρώην γυμνάσιο που χρησιμοποιήθηκε ως η πασίγνωστη φυλακή ασφαλείας 21  (s-21) από το καθεστώς των ερυθρών Χμερ από την άνοδό του στην εξουσία το 1975 εώς την πτώση του το 1979. Tuol Sleng Khmer σημαίνει «ο λόφος των δηλητηριωδών δέντρων».



Η επισκεψή μου εκεί ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία.Βγαίνοντας έξω ένοιωσα ένα κόμπο στο στομάχι μου και ένα <<γιατί>> που δεν μπορούσε να απαντηθεί.




Στο παρελθόν ήταν το γυμνάσιο Tuol Svay , ονομασμένο  από έναν βασιλικό πρόγονο του βασιλιά Norodom Sihanouk, τα πέντε κτήρια του συγκροτήματος μετατράπηκαν  τον  Αυγούστο του 1975, τέσσερις μήνες αφότου κέρδισαν οι ερυθροί Χμερ τον εμφύλιο πόλεμο , σε μια φυλακή και ένα κέντρο ανάκρισης. Οι ερυθροί Χμερ  άρχισαν να προσαρμόζουν τη φυλακή στους τρόφιμους: στα κτήρια τοποθετήθηκαν ηλεκτροφόρα  οδοντωτά  καλώδια, οι τάξεις που μετατράπηκαν στις μικροσκοπικές αίθουσες φυλακών και βασανιστηρίων, και όλα τα παράθυρα καλύφθηκαν με τα σιδερόβεργα και τα καλώδια για να αποτρέψουν τις διαφυγές.









Από το 1975 ως το 1979, κατ' εκτίμηση 17.000 άνθρωποι φυλακίστηκαν  (μερικές εκτιμήσεις προτείνουν έναν αριθμό τόσο υψηλό όπως 20.000, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι άγνωστος). Βασανίστηκαν επανειλημμένα και εξαναγκάστηκαν στην ονομασία των οικογενειακών μελών και των στενών συνεργατών, οι οποίοι συνελλήφθησαν στη συνέχεια, βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν.




 Τους πρώτους μήνες της ύπαρξης της Σ-21, τα περισσότερα από τα θύματα ήταν από το προηγούμενο καθεστώς Lon Nol και περιέλαβαν τους στρατιώτες, τους κυβερνητικούς ανώτερους υπαλλήλους, καθώς επίσης και τους ακαδημαϊκούς, τους γιατρούς, τους δασκάλους, τους σπουδαστές, τους βιομηχανικούς εργάτες, τους μοναχούς, τους μηχανικούς, κ.λπ. Αργότερα, η παράνοια της ηγεσίας των συμβαλλόμενων μερών άνοιξε τις τάξεις και τις εκκαθαρίσεις της σε πόλλα ενεργά στελέχη  και τις  οικογένειές τους που παρουσιάστηκαν στην Σ-21 καιεκκαθαρίστηκαν.Ακόμα κι αν η μεγάλη πλειοψηφία των θυμάτων ήταν καμποτζιανοί, οι αλλοδαποί φυλακίστηκαν επίσης, συμπεριλαμβανομένου των βιετναμέζων, κατοίκων του Λάος, Ινδών, Πακιστανών, των Βρετανών, Αμερικανών,Νεοζηλανδών και Αυστραλών.









Η ημέρα στη φυλακή άρχιζε στις 4:30 π.μ. όταν  οι φυλακισμένοι μπαίναν στη γραμμή για την επιθεώρηση. Οι φρουρές έλεγχαν για να δουν εάν οι δεσμοί ήταν χαλαροί ή εάν οι φυλακισμένοι είχαν κρύψει τα αντικείμενα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να διαπράξουν αυτοκτονία. Κατά τη διάρκεια των ετών, διάφοροι φυλακισμένοι κατόρθωσαν να σκοτωθούν, έτσι οι φρουρές ήταν πολύ προσεκτικές στον έλεγχο των δεσμών και των κελιών. Οι φυλακισμένοι έλαβαν τέσσερις μικρές κουταλιές  ρυζιού και μιας υδατώδους σούπας  φύλλων δύο φορές την ημέρα. Η κατανάλωση του νερού χωρίς ερώτηση των φρουρών απαγορευόταν.












Η φυλακή είχε πολύ ακριβείς κανονισμούς, και  αυστηρές ποινές επιβλήθηκαν επάνω σε οποιοδήποτε φυλακισμένο που προσπάθησε να αποδράσει. Σχεδόν κάθε δράση έπρεπε να εγκριθεί από μια από τις φρουρές της φυλακής. Αναγκάστηκαν μερικές φορές να φάνε τα ανθρώπινα περιττώματα και να πιουν τα ανθρώπινα ούρα . Οι ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης στη φυλακή προκάλεσαν τις ασθένειες δερμάτων, τις ψείρες, τις αναφυλαξίες και άλλες ασθένειες. Το ιατρικό προσωπικό της φυλακής ήταν ανεκπαίδευτο και πρόσφερε τηνυπηρεσία του για να στηρίξει μόνο τις ζωές των φυλακισμένων που  ήταν τραυματισμένοι κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.








  Οι φρουρές και οι φυλακισμένοι δεν είχαν την άδεια για να συζητήσουν. Επιπλέον, μέσα στη φυλακή, οι άνθρωποι που ήταν στις διαφορετικές ομάδες δεν είχαν την άδεια για να έχουν την επαφή η μια με την άλλη.






Από την κατ' εκτίμηση 17.000 άνθρωπων που φυλακίστηκαν, υπήρξαν μόνο δώδεκα γνωστοί επιζόντες.Μόνο τέσσερις από τους είναι πιθανά ακόμα ζωντανοί : Vann Nath, Chum Mey, Bou Meng και Chim Math, η μόνη γυναίκα μεταξύ των επιζόντων. Και τα τρία από τα άτομα κρατήθηκαν ζωντανά επειδή είχαν τις δεξιότητες που οι βασανιστες θεωρήσαν χρήσιμες. Ο Vann Nath είχε εκπαιδεύτει ως καλλιτέχνης και έκανε τους πίνακες του Πολ Ποτ.












Το 1979 ο Ho Van Tay, ένας βιετναμέζος φωτογράφος  ήταν το πρώτο πρόσωπο που ήρθε για να τεκμηριώσει την υπαρξη της φυλακης στον κόσμο.Ο Van Tay και οι συνάδελφοί του ακολούθησαν τη δυσωδία και μπήκαν στις πύλες της Tuol Sleng. Οι φωτογραφίες του  Van Tay που τεκμηριώνουν  τι είδε όταν μπήκε στην περιοχή εκτίθενται στην  Tuol Sleng ακόμη και σήμερα.









« Τελευταία τροποποίηση: Μάρτιος 08, 2009, 11:39:38 πμ από Oytopikos »



Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.0.7 Firefox 3.0.7
    • Thailand
Απ: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« Απάντηση #1 στις: Μάρτιος 08, 2009, 11:41:35 πμ »
                                                             

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows Vista Windows Vista
  • Browser:
  • Firefox 3.0.8 Firefox 3.0.8
    • Thailand
Απ: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« Απάντηση #2 στις: Μάρτιος 29, 2009, 11:48:01 πμ »
<a href="http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=376889&amp;amp" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">http://vimeo.com/moogaloop.swf?clip_id=376889&amp;amp</a>

Αποσυνδεδεμένος PATTAYA66

  • **
  • Μηνύματα: 149
  • Φύλο: Άντρας
  • ประเทศไทย
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • Firefox 3.0.14 Firefox 3.0.14
Απ: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« Απάντηση #3 στις: Οκτώβριος 24, 2009, 19:27:08 μμ »
πολύ ανατριχιαστικό ποσο άρρωστος πρέπει να είσαι για να μετατρέψεις ένα σχόλιο που έχει φτιαχτεί για να κάνει καλο και να μορφώνει να το κανεις κολαστήριο και τόπο βασανιστηρίων!!!!!!ένα μεγάλο bravo στον ουτοπικό!!!!
h thai einai mia porta ama den eisai etimos na tin anixeis diploklidosetin kai vale kai pola louketa asfalias an eisai etimos kai tin anixeis den exei epistrofi.......!!!!!

Αποσυνδεδεμένος antonyh

  • ***
  • Μηνύματα: 385
  • Φύλο: Άντρας
  • Ο παράδεισος έχει διεύθυνση…
  • OS:
  • Windows XP Windows XP
  • Browser:
  • MS Internet Explorer 7.0 MS Internet Explorer 7.0
Απ: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« Απάντηση #4 στις: Οκτώβριος 24, 2009, 19:51:14 μμ »
http://www.boston.com/bigpicture/2009/03/cambodia_and_its_war_tribunal.html
Δειτε περισοτερες φωτογραφιες εδω
Στους γονείς μου οφείλω το "ζην", στον δάσκαλό μου το "ευ ζην", στη
Eurobank 30.000 ευρώ... στην Πειραιως 22.000 ευρώ, στην εφορία 12.000
ευρώ...

Αποσυνδεδεμένος Oytopikos

  • ************
  • Γενικός συντονιστής
  • *****
  • Μηνύματα: 11003
  • Φύλο: Άντρας
  • สมน้ำหน้า
  • OS:
  • Windows 7 Windows 7
  • Browser:
  • Firefox 38.0 Firefox 38.0
    • Thailand
Απ: Το κολαστήριο Tuol Sleng - Security prison S21
« Απάντηση #5 στις: Ιούνιος 16, 2015, 17:32:09 μμ »


Η συγκλονιστική ιστορία των επιζώντων της περιβόητης φυλακής S-21 στην Καμπότζη. Γιατί επιστρέφουν καθημερινά στα κελιά του θανάτου

Τη δεκαετία του 70 περισσότεροι από 12.000 άνθρωποι βασανίστηκαν μέχρι θανάτου στην περιβόητη φυλακή Tuol Sleng της Καμπότζης. Σήμερα, 40 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος του Πολ Πoτ, δύο από τους ελάχιστους επιζώντες επιστρέφουν καθημερινά στα αιματοβαμμένα κελιά για να υπενθυμίζουν στους ανθρώπους όσα φρικτά συνέβησαν μέσα εκεί.
 Ο Chum May δεν είχε ακούσει ποτέ στη ζωή του για τη CIA, όμως μετά από 10 ημέρες συνεχόμενων βασανιστηρίων "ομολόγησε" ότι ήταν μυστικός πράκτορας των Αμερικανών. Αφηγείται τη ιστορία του, καθώς στέκεται μέσα στο ίδιο κελί που βρισκόταν πριν τέσσερις δεκαετίες. Τα χρόνια που πέρασαν δεν έβαλαν τέλος στους εφιάλτες. Όμως δεν σταματά να επισκέπτεται το μέρος του βασανισμού του σε καθημερινή βάση.

Ερωτηθείς τι θα έκανε αν βρισκόταν στη θέση των δεσμοφυλάκων λέει: "Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό. Αν δεν κατάφερναν να μου αποσπάσουν την ψεύτικη απολογία θα τους είχαν εκτελέσει".

Η φυλακή Tuol Sleng, έμεινε στην ιστορία με την κωδική ονομασία S-21. Ήταν σχολείο που μετατράπηκε σε ανακριτικό κέντρο με εντολή του Πολ Ποτ μετά τον Απρίλιο του 1975, όταν η Καμπότζη περιήλθε υπό τον Έλεγχο των Ερυθρών Χμερ. Εκεί βρήκαν φρικτό θάνατο 12.000 άνθρωποι. Μόλις 15 επέζησαν. Ανάμεσά τους ο 83χρονος Chum May και ο 74χρονος Bou Meng. Μηχανικός ο πρώτος, καλλιτέχνης ο δεύτερος, φάνηκαν χρήσιμοι στους Χμερ, γι αυτό και ανέστειλαν την εκτέλεσή τους.

Συνταξιούχοι πλέον και οι δύο, επέλεξαν να περάσουν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους στην S-21 που έχει πλέον μετατραπεί σε μουσείο. Εκεί πουλούν και τα απομνημονεύματά τους. Με 10 ευρώ το αντίγραφο, διασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα.

Μια ζωντανή υπενθύμιση της πιο μαύρης σελίδας στην ιστορία της Καμπότζης.

'Το πιο σημαντικό είναι να καταγραφεί το ακριβώς συνέβη εδώ" λέει ο Bou Meng. "Θέλω όλος ο πλανήτης να μάθει για τη γενοκτονία των Χμερ".

"Πέθαναν τόσο νέοι" μονολογεί ο Chum Mey καθώς κοιτάζει μια σειρά από φωτογραφίες δολοφονημένων ανθρώπων και εξηγεί πως αυτά τα πρόσωπα τους στοιχειώνουν "υποχρεώνοντάς" τους να επιστρέφουν εκεί κάθε μέρα για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους.

Ο ίδιος συνελήφθη στις 28 Οκτωβρίου 1978. Τις πρώτες 12 ημέρες, επί 3 φορές την ημέρα, τον έπαιρναν από το μικροσκοπικό κελί και τον πήγαινα στο δωμάτιο της ανάκρισης όπου τον βασάνιζαν. "Μπορούσα να αντέξω τον πόσο όταν με χτυπούσαν, ακόμα και όταν μου έβγαλαν το νύχι στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού. Το μόνο που δεν υπέφερα ήταν τα ηλεκτροσόκ" λέει ο Mey που έτσι έχασε την ακοή του από το ένα αυτί. Όπως λέει, τον άφησαν να ζήσει για να τους επισκευάζει τις ραπτομηχανές για τις στολές τους και τις γραφομηχανές που χρησιμοποιούσαν στις ανακρίσεις.

Ο Bou Meng από την άλλη εξηγεί πώς το ταλέντο του στη ζωγραφική του έσωσε τη ζωή. "Όταν έμαθαν ότι είμαι καλλιτέχνης, μου ζήτησαν να φτιάξω ένα ασπρόμαυρο πορτραίτο το Πολ Ποτ. Με προειδοποιησαν όμως πως αν δεν ήταν αρκετά ρεαλιστικό θα με σκοτώσουν".

Έφτιαξε αυτό και άλλα πολλά πορτραίτα μέχρι την απελευθέρωσή του.


http://www.candianews.gr/2015/06/12/pos-2-anthropi-epiviosan-se-mia-filaki-opou-vasanistikan-ke-pethanan-12-000/