Μια φορά και ένα καιρό ήταν...
ενα αγορι σε παραλια στη Ταιλανδη...
δεν εχει πιασει λεπι και βριζει...
που έμοιαζε πολύ με κορίτσι γιατί...
ειχε πολυ μακρια τα μαλλια του
...τα οποία, τα είχε πιάσει κοτσίδα...
... και μάτια που λάμπανε σαν αστέρια...
κάτω από τον σμαραγδένιο, Ταυλανδέζικο ουρανό..
σε ένα υπέροχο πρόσωπο, πάντα χαμογελαστό...
οι γονείς του περιμένουν στο σπίτι
αλλά μάλλον θα αργήσει να πάει...
... γιατί προτίμησε επίσκεψη σε οίκο ανοχής
αφοτου γυρισε πισω ...τον πλυμμυρισαν ενοχες..
επειδή άργησε, όχι για άλλο λόγο...
Bυθισμένος στις σκεψεις του πίνει σανγκσομ...
