Τελευταία μέρα στο Ντουμπάι και εκμεταλλευόμενοι το δώρο του Exotour αφήνουμε το γκρουπ μας λίγο νωρίτερα για να φτάσουμε στο Μπαχρέιν 5 με 6 ώρες πριν την πτήση μας για Αθήνα. Σκοπός μας η επίσκεψη στην πρωτεύουσα Μανάμα. Όταν όμως προσπαθήσαμε να βγάλουμε βίζα, η αστυνομία μας γύρισε πίσω και μας παρέπεμψε στους υπαλλήλους της GULFAIR που τελικά έδωσαν την άδεια να περάσουμε… με μεγάλη τους χαρά… αφού θέλαμε να επισκεφτούμε τα αξιοθέατα της χώρας τους.
Οι τρεις της παρέας και μέλη του TravelChat (dk, xenia και Ειρήνη) βγάζουμε βίζα άμεσα... όπως άλλωστε δικαιούμασταν... η οποία στοιχίζει 5.00 BHD (περίπου 9.00 EUR) για δυο εβδομάδες... πληρώνοντας 10 ευρώ ο καθένας μας και χωρίς να πάρουμε ρέστα!! Η τέταρτη όμως της παρέας ήταν Κύπρια…η Νίτσα και θα έπρεπε να είχε ήδη βγάλει βίζα (η οποία στοίχιζε 10.00 BHD) πριν φτάσει εκεί. Υπάρχει μια διαδικασία μεγάλη που την γνωρίζαμε… έπρεπε να την καλέσει κάποιος ντόπιος ή να έχει κλεισμένο ξενοδοχείο από πριν… ρισκάραμε όμως εις γνώσιν της κύπριας φίλης μας η οποία ήταν πεπεισμένη πως θα ξετίναζε την πιστωτική της κάρτα στο Duty free του αεροδρομίου. Εκεί όμως ο ίδιος ευγενέστατος υπάλληλος της GULFAIR που έδωσε άδεια σε μας, πήρε την ευθύνη επάνω του και ζήτησε από την αστυνομία να της εκδώσει βίζα για να μη χωρίσει την παρέα.
Έτσι και με αυτόν τον περιπετειώδη τρόπο ξεκίνησε η επίσκεψη μας στη Μανάμα… μια πόλη που τους καλοκαιρινούς μήνες η θερμοκρασία μπορεί να φθάσει έως και τους 48ºC (το ζήσαμε κι αυτό)!! Επιβιβαστήκαμε στο πρώτο ελεύθερο ταξί της πιάτσας του αεροδρομίου και η ξενάγηση μόλις άρχισε…
Το Μπαχρέιν αποτελείται από ένα σύμπλεγμα 33 νησιών γύρω από την ανατολική ακτή της Σαουδικής Αραβίας. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν αρχαίοι πολιτισμοί, ενώ πιστεύεται ότι πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια νομάδες ταξίδεψαν πέρα από την έρημο του. Το 323 π.Χ. μάλιστα λέγεται ότι δύο πλοία του Μεγάλου Αλέξανδρου έφτασαν στη χώρα, ανοίγοντας νέες εμπορικές οδούς. Αποτέλεσμα ήταν η περιοχή να δεχθεί πολύ ισχυρή ελληνική επιρροή, ώστε το Ντίλμουν να μετονομαστεί σε Τύλος!
Αρκετά όμως σας ζάλισα με την ιστορία…πάμε σε πιο φρέσκα πράγματα…
Στο παζάρι της Μανάμα συναντά κανείς όλα τα αγαθά. Ηλεκτρονικά είδη, γυναικεία ρούχα, αλλά και πολλά παραδοσιακά προϊόντα. Αν ακολουθήσετε τις έντονες ευωδιές των μπαχαρικών θα οδηγηθείτε σε ένα σουκ, το οποίο διαθέτει εκατοντάδες είδη μπαχαρικών. Υπάρχει επίσης και πολύ γνωστό σουκ κοσμημάτων.
Αξίζει μια βόλτα στα γύρω από το παζάρι δρομάκια, για να θαυμάσετε τη γραφικότητα τους και να μπείτε στο κλίμα της ζωής εδώ…προσοχή όμως…μπορεί και να χαθείτε!!
Όλα αυτά συμβαίνουν στην παλιά πόλη. Υπάρχει όμως και η νέα πόλη που είναι γεμάτη ουρανοξύστες. Υπάρχει βλέπετε σχέδιο ανοικοδόμησης του Μπαχρέιν κατά το πρότυπο του Ντουμπάι. Γίνονται συνεχώς επιχωματώσεις και σχεδιάζονται τρελά κτίρια.
Το Μπαχρέιν είναι μια αραβική χώρα που αναμειγνύει τη σύγχρονη υποδομή με την καθορισμένη ταυτότητα του Περσικού Κόλπου δηλαδή την αραβική ταυτότητα με τα περσικά στοιχεία. Αυτή η μοναδική του ταυτότητα σημαίνει ότι το Μπαχρέιν είναι γενικά πιο φιλελεύθερο από τους γείτονές του και ενώ το Ισλάμ είναι η κύρια θρησκεία, τα μουσουλμανικά τεμένη συνυπάρχουν παράλληλα με τις χριστιανικές εκκλησίες, τους ινδικούς ναούς και τις εβραϊκές συναγωγές. Παρά την ανάπτυξη όμως της χώρας και τη μεγάλη έλευση τουριστών, κάποια πράγματα δεν φαίνεται να αλλάζουν. Οι ντόπιες γυναίκες είναι ντυμένες από την κορυφή ως τα νύχια, ειδικά στα χωριά.
Ένα πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι ότι ενώ οι μοναχικές παραλίες είναι φανταστικές, με λευκή άμμο και τουρκουάζ νερά, κανείς δεν κάνει μπάνιο. Όλοι φαίνεται να προτιμούν τις οργανωμένες παραλίες των μεγάλων ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και οι περισσότεροι ντόπιοι διαθέτουν πισίνα στο σπίτι τους.
Τελειώνοντας δεν παραλείψαμε να επισκεφτούμε το Κάστρο Qal'at al-Bahrain γνωστό και ως φρούριο των Πορτογάλων, που αποτελεί το κυριότερο αρχαιολογικό μνημείο της χώρας και ανήκει στα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ από το 2005.
Επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο της πόλης γιατί η ώρα της επιστροφής είχε φτάσει!! Το Μπαχρέιν, που στα αραβικά σημαίνει "δύο θάλασσες" μας είχε γοητεύει!!
